Fikirden Fiile
Okulda öğrencimin deney günüydü. Deney gününde normalde aile bir tane deney belirleyip onu çocukla evde uyguluyor sonra da çocuk okulda sunuyor. Ama bu hafta bir sürprizle karşılaştık. Çocuğum kendisinin düşündüğü deneyi uygulamak istemiş. Sabahtan deneyi getirince nasıl yapılacağını söyledi ama kendisinin düşüncesi olduğunu söylemedi. Nasıl olduğunu bilmediğim bir deney diye internette aradım bulamadım. Sonra sordum “oğlum deneyin adı ne nereden gördün” diye… “Öğretmenim adı yok ama ben kendim düşündüm” dedi. Öyle mutlu oldumki kendi deneyip sonucunu gördüğü şeyi arkadaşlarına sunmak istemiş. Deney bu demek değil miydi? Denemek değil miydi? DENEY
Gelelim deneyi nasıl yaptığına bir bardağın içine renkte pastel boyayı rendeledi küçük rendeyle. Sonra da bardağa su koydu. Bardağın yüzeyindeki pastel boyalar suyun içine batırdığı kaleme su yüzeyine çıkınca yapışıyor. Suyun içinde rendelenmiş pastel boyalar ayrışıyor.
Aslında annesi daha güzel bir deney düşünmüş ama onu yapmak istememiş kendi yaptığını sunmak istemiş. Annesi de isteğini önemsemiş ve müsaade etmiş böylelikle deneyini bize gururla sundu. Biz sınıfta onun sunumunu keyifle dinlerken o da üretmenin haklı gururunu yaşıyordu. Böyle küçük olaylar çocukların gelecekleri hakkında büyük ipuçları veriyor. Ailenin ve öğretmenin tutumu onu destekleyip ya da köreltiyor.
